Gelukkig hebben we de foto's nog...

Dit is alweer het laatste verslag van mijn avontuur in Engeland. Bijna 5 maanden geleden schreef ik , onder grote spanning, mijn eerste verslag en had ik nog geen idee wat me te wachten stond. Ondertussen ben ik veel nieuwe ervaringen, kennis en vrienden rijker en kan ik terugkijken op één van de mooiste ervaringen in mijn leven tot nu toe.

Het verslag voor deze schreef ik toen ik nog één week te gaan had. Ik heb in die week weinig gedaan en de laatste drie avonden kei hard gefeest. Samengevat: bier, pizza en weinig slaap. En erg toepasselijke afsluiting van mijn semester dus. Nog even naar een paar clubs geweest die ik gezien moest hebben en toen was het weekend ineens over. En deze keer niet alleen het weekend, maar ook mijn avontuur. Het werd tijd om afscheid te nemen van mijn Hull-familie, mensen met wie ik samenwoonde en alle lief en leed gedeeld heb. We wilden er allemaal niet aan geloven, dus hebben we het afscheid maar gewoon genegeerd tot het niet langer kon. Toen de taxi voor de deur stond iedereen een dikke knuffel gegeven en niks gezegd. We hadden veel te veel bagage, dus die snel in de taxi proppen en gaan met die banaan. Toen de knop om en vooruit kijken, want ik ben ontzettend blij dat ik dit allemaal heb mee mogen maken. Afscheid nemen hoort erbij en als het afscheid nemen makkelijk geweest was, had ik nooit zo’n leuke tijd gehad.

Gelukkig was ik niet alleen op de boot, maar samen met Gaby en Michael. Na een etentje in een restaurant wat veel luxer wilde lijken dan het was, naar de film geweest en toen snel naar bed. Het waaide windkracht 7 op zee, dus de boot schommelde behoorlijk. Gelukkig kon ik wel slapen en de volgende morgen kwamen we aan in een wit Rotterdam. En toen was het ineens helemaal afgelopen.

Zo is er een einde gekomen aan mijn semester studeren in Hull. Ik heb het er vanaf dag één naar mijn zin gehad, vooral door alle leuke mensen daar. Het was een leuke groep die goed op elkaar gelet heeft, maar ook veel plezier met elkaar kon hebben. Verder heb ik toch echt wel cultuurverschillen gezien tussen Nederlanders en Engelsen. Zo zijn Engelsen meer dan bereid je altijd te helpen, krijg je voorrang als je daar recht op hebt en ze wachten allemaal netjes in een rij voor de bus. De pubs zijn me ook goed bevallen, gezellig samen eten onder het genot van een biertje voor mijn een paar pond. Half uur reclames voor een film, het eten en het afwassen zijn minder goed bevallen, maar konden niet op tegen de goede punten.

Ik ben nu lekker 10 dagen naar Oostenrijk geweest en heb weer even kunnen wennen aan papa, mama, Lisanne en alle andere mensen. Vanaf volgende week moet ik weer naar school en werken en begint het echte leven weer. Gelukkig staat mijn eerste tripje voor een reünie al gepland en is skype nu niet meer voor thuis bedoeld, maar juist voor contact met de rest van de wereld.

Dit was het dan! Gelukkig hebben we de foto's nog...

Liefs Geralde